Ρεπορτάζζζ

Όπως καταλαβαίνετε και από το απολαυστικό ποστ του enzian για την συναυλία των men, ο freakastaire, CEO και γενικός δερβέναγας του blog ξεμπλόκαρε τους λογαριασμούς του στην Κύπρο, είδαμε το χρώμα του χρήματος και έτσι έληξε η επίσχεση εργασίας μας. Ακολουθεί ορυμαγδός από ποστ, φυλαχθείτε...

Αν ένας παρανοϊκός πορτιέρης στο Gagarin απαγόρευε την είσοδο σε μελανειμονούντες, ριμελοφόρους, θαμώνες κομμωτηρίων, διχτυφορούσες, καροπουκαμισάδες και υποψήφιους bloggers / μουσικούς, οι soft moon μάλλον θα έπαιζαν χωρίς κοινό. Αυτό δεν συνέβη, και ο χώρος γέμισε.

Στην συναυλία πήγα μόνος, και αυτό μου επέτρεψε να εκτιμήσω ψύχραιμα τόσο τους soft moon όσο και τις ευάριθμες, συχνά ευειδείς και σπάνια ασυνόδευτες θαυμάστριές τους.

Επειδή δεν είναι καθόλου αυτονόητο (βλ. την συναυλία των Men), να πούμε ότι ο φωτισμός και ο ήχος ήταν εξαιρετικοί, ενώ η ίδια η μπάντα ήταν πιο ανθρώπινη και ζεστή από αυτό που περίμενα, και συγχρόνως πολύ κοντά στον ήχο που βγάζει στο studio. 

Είναι βέβαιο ότι δεν είναι οι Joy Division ή οι Bauhaus, αλλά αυτό σε μένα τουλάχιστον δεν λέει κάτι. Έχουν σωστές επιρροές και τις πηγαίνουν ένα - δύο βήματα πιο πέρα (π.χ. στα κρουστά), δίνοντας ψύχος και σκότος στο εδώ και τώρα. Όπως είχε γίνει και με τους Horrors μερικά χρόνια πριν, ήρθαν στη σωστή στιγμή / τιμή, οπότε όλα καλά. Άντε και τους Tropic of Cancer σε double bill με την Chelsea Wolfe τώρα...

ipchrist