Τα 10 καλύτερα ΤΡΙΟ όλων των εποχών

...και δεν αναφερόμαστε σε σεξουαλικά τρίο πονηροί αναγνώστες, αλλά σε μουσικά τρίο. Όχι απλά σε τριμελή σχήματα, αλλά σε μπάντες που δεν θα μπορούσες να τις φανταστείς με επιπλέον μουσικούς γιατί πολύ απλά θα αλλοιώνονταν στην ουσία τους. Και πάμε γιατί η υπόθεση έχει πολύ ψωμάκι

10. Beck, Bogert & Appice

Αδύνατο να καταλάβει κανείς πως αυτός ο θηριώδης συνδυασμός απέτυχε να διαλύσει τα αμερικανικά charts της εποχής (ο ένας και μοναδικός δίσκος τους πήγε μέχρι το #12). Ίσως να τα κατάφερναν με τον δεύτερο αν ο (εκκεντρικός; αυτοκαταστροφικός;) Jeff Beck δεν τους είχε παρατήσει σύξυλους την ώρα που τον ηχογραφούσαν στο studio. Σε επίπεδο δεξιοτεχνίας απλά δεν πλησιάζονται: σαν jazz τρίο πεταμένο σε χοιροτροφείο. Προσέξτε πως απογειώνουν το Superstition του Stevie Wonder:




9. Raven

Από τα πιο δύσκολα και παρεξηγημένα γκρουπ του ένδοξου New Wave of British Heavy Metal, οι Raven τόλμησαν να συνδυάσουν τη δύναμη και την ταχύτητα των Motorhead με τη δεξιοτεχνία και την πολυπλοκότητα των Καναδών Rush. Το αποτέλεσμα ήταν να μην τους καταλάβει σχεδόν κανείς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν ήταν μεγαλοφυείς και πρωτοπόροι: κιθάρες πριόνια, τσιρίδες υστερίας και ένας μανιακός ντράμερ συνθέτουν ένα τοπίο όπου αν επιλέξεις να εισέλθεις οφείλεις και να αφήσεις τα κόκαλά σου



8. Blue Cheer

Απλά ένα από τα 10 πιο επιδραστικά σχήματα στην ιστορία της μουσικής, θεμέλιος λίθος για τη ψυχεδέλεια και τον σκληρό ήχο γενικότερα. Ο Τζίμης ο Μόρρισον τους αποκάλεσε "τη μία, πιο δυνατή μπάντα που έχω δει." Αν και ορμώμενοι από το San Fransisco, η μουσική τους μάλλον δεν υπάκουε και τόσο στα πρότυπα ειρήνη/αγάπη της κοιλάδας: λες και σου επιτίθεται αγέλη από βίσωνες! Πενήντα χρόνια έχουν σχεδόν περάσει από την κυκλοφορία του Vincebus Eruptum, και δεν έχω πειστεί πως έχει υπάρξει ξανά άλλη τόσο πρωτόγονη, βρώμικη και σαρωτική μουσική.



7. Death

Τα έχουμε ξαναπεί για αυτούς εδώ - κλειδώστε τις κόρες σας στο υπόγειο. ΜΟ-ΝΑ-ΔΙ-ΚΟΙ



6. E.L.P

Ναι, και εγώ τους αντιπαθώ μερικές φορές, και εγώ τους βρίσκω βαρετούς και πομπώδεις. Δεν σημαίνει όμως αυτό πως δεν έχουν επηρεάσει όσο κανείς το prog-rock. Ούτε ότι ο πρώτος τους ομώνυμος δίσκος δεν είναι μνημείο του είδους. Ούτε ότι ο Keith Emerson δεν ήταν ο σπουδαιότερος πιανίστας/πληκτράς της rock μουσικής. Ούτε ότι ο Carl Palmer δεν ήταν ένας φανταστικός ντράμερ. Ούτε, ούτε...οι τύποι προσπάθησαν να παίξουν κλασική μουσική με 3 μουσικά όργανα. Respect.



5. The Police

Δεν γίνεται να λείπουν από τη λίστα μας. Η ενέργεια του punk, η ρέγκε και οι τζαζ ρυθμοί σε έναν ανεπανάληπτο συνδυασμό που δεν βρήκε μιμητές ή ακόλουθους...πολύ απλά γιατί ήταν αμίμητος.




4. Budgie

Ότι και να πούμε για τους Ουαλούς Budgie είναι πολύ λίγο. Για μένα ίσως το πιο αδικημένο γκρουπ στην ιστορία του hard-rock, δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τα μεγάλα ονόματα του είδους, τους Sabs, τους Zeps, τους Purple. Δυστυχώς εμπορικά δεν τα κατάφεραν, κυρίως λόγω έλλειψης image, δεν φόραγαν ανάποδους σταυρούς, δεν ήταν ομορφόπαιδα, δεν καίγανε κιθάρες. Βασικά δεν ήταν καραγκιόζηδες - δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες. Και για αυθεντικούς ροκάδες με ευαισθησίες. Μένει η μουσική τους - για όποιον κουβαλάει λίγο μυαλό στο κεφάλι του να κάτσει να τους ψάξει



3. Rush

Το απόλυτο prog-rock τρίο, με 40 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως, χωρίς να ξεπουληθούν, χωρίς να συμβιβαστούν, 4 δεκαετίες τώρα. Μοναδικό παράδειγμα όπου το ταλέντο και η τιμιότητα ανταμείβονται κατά την αξία τους. Θα μπορούσαν να έχουν πάρει ένα κημπορντίστα να βοηθάει στα live, προτίμησαν να παίζουν το μπάσο ή τα πλήκτρα με πετάλια. Ένας για όλους και όλοι για έναν. Τεράστιοι. Μυθικοί.



2. The Cream

Το αρχετυπικό ροκ τρίο. Αν δεν ήταν αυτοί μπορεί να ακούγαμε ακόμη τσάμικα! Και - πέρα από το χαβαλέ - πότε ξανά βρέθηκαν 3 τόσο σπουδαίοι μουσικοί και προσωπικότητες μαζί;



1. Motorhead

Δεν μπορεί να είναι άλλοι στο ένα από τους Motorhead. O Lemmy, o Fast Eddie και ο Animal στα ντουζένια τους παίζανε σαν ένας άνθρωπος, σαν μια οντότητα. Αυτό είναι και το μυστικό της επιτυχίας τους, ο ήχος τους είναι "κόμπακτ", ενιαίος, αδιαίρετος. Η πιο αλήτικη μπάντα στην ιστορία του rock'n'roll.



Περιμένουμε τις δικές σας προτάσεις στα σχόλια



6 σχόλια:

  1. Χωρίς να είμαι ειδήμων, οι Jesus ήταν περισσότερο duo με τη συμβολή έξτρα μουσικών παρά τρίο με ένα συμπαγές line-up. Όλα σχεδόν τα συγκροτήματα που αναφέρονται έχουν την ιδιαιτερότητα να έχουν ένα σταθερό line-up όπου η απουσία κάποιου μέλους να φαντάζει αδιανόητη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ωραία λίστα, θα έβαζα και τους πρωιμους Grand Funk Railroad αλλά τί να πρωτοδιαλέξει κανείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τους ξέχασα εντελώς! Ίσως υποσυνείδητα να με έχει στιγματίσει τόσο πολύ η κλασική, γυμνή φωτογραφία του κουαρτέτου στο We're an American Band που ο εγκέφαλος να μην τους δέχεται ως τρίο :-)

      Διαγραφή
  3. Με το που έσκασε το χθεσινό απολαυστικό ποστ του Enzian άρχισαν οι πολιτισμένοι ηλεκτρονικοί διάλογοι αναφορικά με τους τετράποδους προγόνους μας… Ανάμεσα σε πιθήκους και μπαμπουίνους συζητήσαμε αρκετά και τις επιλογές του και συμφωνήσαμε ότι έχει ίσως νόημα να δημοσιεύσουμε κάποια πράγματα ως σχόλια κάτω από το ποστ.
    Όλοι οι μεγάλοι φιλόσοφοι, από τον Πλάτωνα μέχρι τον Wittgenstein, με κορυφαίο τον Humpty Dumpty τονίζουν την σημασία της γλώσσας και των ορισμών. Ο Enzian τιτλοφορεί το ποστ «Τα 10 καλύτερα τρίο όλων των εποχών», αλλά μάλλον δεν εννοεί ακριβώς αυτό. Οι επιλογές του (με την εξαίρεση των σπουδαίων Police) παραπέμπουν σε συγκεκριμένο, κατά βάση ροκ ήχο, περισσότερο ή λιγότερο σκληρό.
    Και αυτό είναι λογικό και θεμιτό. Και στο δικό μου το μυαλό, άλλο ημισφαίριο καταλαμβάνουν και ικανοποιούν οι Budgie και οι Raven, για να πιάσω δύο μόνο από τα αγαπημένα και αδικημένα συγκροτήματα της λίστας και άλλο π.χ. οι Depeche Mode, οι Galaxie 500 ή οι Yo La Tengo.
    Αυτή η πρώτη επισήμανση αθωώνει τον Enzian για μια σειρά από «απουσίες», συγχρόνως όμως μας δίνει μια καινούρια λίστα από μουσικές τριάδες που κακές δεν τις λες: Wipers, Jam, This Heat, Spacemen 3, Meat Puppets, Galaxie 500, Husker Du, Yo La Tengo, Jesus + Mary Chain, Minutemen, Nirvana, Young Marble Giants, Morphine, Heaven 17, Kleenex / Liliput, Melvins, Quasi, Primus…
    Μια δεύτερη επισήμανση: ο Enzian κατά βάση επιλέγει συγκροτήματα στην κλασική τους μορφή και σύνθεση. Δικαιολογείται έτσι (μόνο έτσι όμως!) να αφήνει εκτός δεκάδας τους πρώτους, αριστουργηματικούς Thin Lizzy, τους αρχικούς Grand Funk που θυμήθηκε ο Warlord αμέσως παραπάνω, τους Groundhogs σε μερικούς όχι κακούς δίσκους τους…
    Τρίτο και βασικότερο: Υποθέτω καλοπροαίρετα ότι οι America, οι Egg, οι Taste, οι ZZ Top έμειναν έξω απ’ τα 10 κορυφαία λίγο – πολύ συνειδητά. Να πούμε και ότι οι Dust θα έμπαιναν απ’ το νούμερο 11 και κάτω. Με τους Stevie Ray Vaughan & Double Trouble τι έγινε; Να δεχθούμε (όχι ορθά νομίζω) ότι ήταν one-man-show και όχι συγκρότημα; Έστω. Και πάλι όμως δεν μπορώ να καταλάβω την απουσία των Jimi Hendrix Experience, ενός τρίο εμβληματικού, επιδραστικού, καθοριστικού για την πορεία τους μουσικής όσο (τουλάχιστον) και κάθε άλλο συγκρότημα στη λίστα…
    Αναμένω την παράλογη οργή του Enzian και τα σχόλιά σας
    ipchrist

    ΥΓ. Υποσημειώσεις για μελλοντικά ποστ:
    (α) Σύγχρονα τρίο: BRMC, Aethenor, Cold Cave, Dirty Three, Green Day, Interpol, Jesu, Muse, Placebo, Portishead, Sigur Ros, Therapy
    (β) Μεταλικά τρίο (έστω εν μέρει): Angel Witch, Tank, Venom, Bathory, Sodom, Coroner, Celtic Frost, Anvil, Rage
    (γ) Το ξέρω ότι είναι τρίο αλλά δεν με νοιάζει: Bee Gees, Violent Femmes, Τρίο Στούτζες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ γνήσιε απόγονε του Κινγκ Κονγκ:
      μιας και επιμένεις τόσο στη σαφήνεια τον ορισμών το άρθρο αναφερόταν στα 10 καλύτερα τρίο, όχι στα 100 ή στα 10000 (μπορεί να βλέπεις διπλά τα μηδενικά από τη χρόνια κατανάλωση αλκοόλ). Έτσι μαζί με τις επισημάνσεις σου για το ποιοι λείπουν θα πρέπει και να επισημαίνεις το ποιοι πρέπει να αντικατασταθούν.. Για μένα η λίστα από το 8 και πάνω είναι ακλόνητη: εκτός αν προτιμάς τους Nirvana από τους Rush ή τους Primus από τους ELP (θεμιτό και αυτό, αν και σαφής ένδειξη κακού γούστου.)

      Ναι αναφέρομαι στη rock μουσική φυσικά αλλιώς θα έβαζα και το Bill Evans Trio. Δεν ετέθη κριτήριο σκληρότητας ήχου: αυτές είναι οι προτιμήσεις μου.

      Για μένα το τρίο στη rock μουσική δεν είναι απλά ένα τριμελές σχήμα, αλλά μια ομάδα όπου τα μέλη που την απαρτίζουν είναι εξίσου και ισοβαρώς σημαντικά για τον ήχο τους. Σου απαντώ έτσι για τους Experience που δεν μπήκαν στη λίστα ιδεολογικά: για μένα είναι το συγκρότημα του Jimmy Hendrix πολύ περισσότερο από ένα τρίο. Αν παρατηρήσεις τη λίστα μου τα τρίο που αναφέρω έχουν κυρίως κλασικά line up που δεν επιδέχονται αλλαγές.

      Έτσι από τα γκρουπ που αναφέρεις προδιαγραφές για δεκάδα έχουν οι Jam, οι θεοί Dust, οι Grand Funk Railroad, οι λατρεμένοι Yo La Tengo. Τους δυο τελευταίους απλά τους ξέχασα - ειδικά τους Τένγκο θα τους είχα μάλλον στην τριάδα ως υπόδειγμα τίμιου και σφιχτοδεμένου τρίο.

      Φυσικά αν είχα αφήσει έξω τους Blue Cheer ή τους Budgie για κάποιες από τις προτάσεις σου θα ωρυόσουν για την αστοχία μου. Αλλά περί ορέξεως κλπ

      Διαγραφή