Έφυγε ο Lou Reed, έμειναν στον πλανήτη η μουσική του, οι στίχοι του, η φωνή του. Αυτή που γεμίζει το σπίτι μου την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές. Για μένα - για μας - όσο παρούσα ήταν πάντα.
Δεν μπορεί να αποτιμηθεί η προσφορά του Lou Reed στη rock μουσική με τους Velvet Underground. Απλά δεν γίνεται. Ότι ακούμε, ότι ακούτε, έχει πάντα Velvet μέσα, είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι. Θεωρώ αυτονόητο πως πρόκειται για την πιο σημαντική, επιδραστική αμερικανική μπάντα όλων των εποχών. Θεωρώ άχρηστο να επιχειρηματολογήσω για αυτό. Το έχουν ήδη κάνει όχι μόνο οι κριτικοί, αλλά και οι ίδιοι οι μουσικοί του είδους που βαράνε προσοχή μπροστά στο Lou Reed.
Δεν θα πω λοιπόν για τους Velvet, θα θίξω ελάχιστα την προσωπική καριέρα του Lou Reed. Πρόκειται για την πιο μοναχική διαδρομή που ακολούθησε ίσως μουσικός της ροκ. Ένα αχανές έργο με ελάχιστη ως ανύπαρκτη εμπορική απήχηση, με τεράστιες ασυνέχειες και καμπές, διάσπαρτο με ανεπανάληπτα αριστουργήματα και αναπάντεχες στροφές.
Αλήθεια, ποιος μπορεί να γράψει ένα τέτοιο τραγούδι; Ποιος έχει γράψει ένα τέτοιο πανέμορφο κείμενο και το έχει ντύσει έτσι με μουσική και το έχει ερμηνεύσει έτσι; Κανείς. Γιατί ο Lou ήταν ο Ένας.
Πάντα στο περιθώριο, πάντα ασυμβίβαστος, πάντα αρνούμενος να παίξει με τους κανόνες του παιχνιδιού, τη μια χρονιά κυκλοφορούσε το ορχηστρικό αριστούργημα Berlin, την επόμενη χρονιά ένα ανήκουστο συνονθύλευμα αγνού, μεταλλικού θορύβου στο Metal Machine Music. Για εμάς τους ακροατές η απόσταση είναι ασύλληπτη. Για τον Lou Reed προφανώς όχι, ίσως γιατί για μια αυθεντική μεγαλοφυϊα οι αποστάσεις καταργούνται.
Και μετά μιλάμε για το πόσο πειραματικός υπήρξε ο David Bowie στα τέλη των 70's. H αναφορά δεν είναι τυχαία, γιατί την καθολική καταξίωση και την εμπορική επιτυχία του Bowie ο Reed δεν την πλησίασε ποτέ. Αλήθεια, ποιος ήταν πιο καινοτόμος; Πιο τολμηρός; Πιο πηγαίος; Πιο εμπνευσμένος;
Δεν θέλω να μείωσω βεβαίως τον Bowie με όσα γράφω (ο οποίος έχει δηλώσει ευθαρσώς το πόσο επηρεασμένος ήταν από τον Lou Reed και τους Velvet Underground), απλά να αναδείξω τη μοναχικότητα της πορείας του Lou Reed και τον απόλυτο αντικονφορμισμό του. Είναι μια πορεία που χρειάζεται να ερευνηθεί σε βάθος, πέρα από τις γνωστές στιγμές της όπως το Berlin και το Transformer, μια πορεία που ποτέ δεν σταμάτησε να είναι δημιουργική και ζωντανή. Και μοναχική. Γιατί ο Ένας είναι πάντα μόνος.
YΓ παραθέτω τους στίχους του Coney Island Baby προς ανάγνωση ...
You know, man, when I was a young man in high school
you believe in or not I wanted to play football for the coach
And all those older guys
they said he was mean and cruel, but you know
wanted to play football for the coach
They said I was to little too light weight to play line-backer
so I say I'm playing right-end
wanted to play football for the coach
'Cause, you know some day, man
you gotta stand up straight unless you're gonna fall
then you're gone to die
And the straightest dude
I ever knew was standing right for me all the time
So I had to play football for the coach
and I wanted to play football for the coach
When you're all alone and lonely
in your midnight hour
And you find that your soul
it's been up for sale
And you begin to think 'bout
all the things that you've done
And you begin to hate
just 'bout everything
But remember the princess who lived on the hill
Who loved you even though she knew you was wrong
And right now she just might come shining through
and the -
- Glory of love, glory of love
glory of love, just might come through
And all your two-bit friends
have gone and ripped you off
They're talking behind your back saying, man
you're never going to be no human being
And you start thinking again
'bout all those things that you've done
And who it was and what it was
and all the different things you made every different scene
Ahhh, but remember that the city is a funny place
Something like a circus or a sewer
And just remember different people have peculiar tastes
and the -
- Glory of love, the glory of love
the glory of love, might see you through
yeah, but now, now
Glory of love, the glory of love
the glory of love, might see you through
Glory of love, ah, huh, huh, the glory of love
Glory of love, glory of love
Glory of love, now, glory of love, now
Glory of love, now, now, now, glory of love
Glory of love, give it to me now, glory of love see you through
Oh, my Coney Island baby, now
(I'm a Coney Island baby, now)
I'd like to send this one out for Lou and Rachel
and all the kids and P.S. 192
Coney Island baby
Man, I'd swear, I'd give the whole thing up for you
