Από την υπογραφή του (ηγεμονικού) συμβολαίου μου με τον όμιλο Focanegra περίμενα την πρώτη φθινοπωρινή βροχή για να ποστάρω αυτόν τον πολυαγαπημένο δίσκο από ένα πραγματικά σπουδαίο συγκρότημα. Είναι Άγγλοι, αλλά άρεσαν περισσότερο στην Αμερική. Είναι lo-fi, είναι pop, 60's nostalgia, είναι ό,τι θέλετε. Σε έναν δίκαιο κόσμο (δεν είναι) οι δίσκοι των Clientele θα παίζονταν στο μετρό και θα μοιράζονταν στα σχολεία ή έστω από τις εφημερίδες (dream on). Τέλος πάντων, το Suburban Light είναι η πρώτη μακράς διαρκείας κυκλοφορία τους και συγκεντρώνει παλιότερες, δυσεύρετες δουλειές τους. Στη συνέχεια «καθάρισαν» λίγο τον ήχο τους, ασχολήθηκαν και με άλλα πράγματα (π.χ. τους Amor de Dias), αλλά παρέμειναν εξαιρετικοί. Μια γλυκιά μελαγχολία (όχι κατάθλιψη) που είναι ό,τι πρέπει για σούρουπο ή βράδυ, με βροχή ή έστω συννεφιά. Άντε, πάρτε και το Saturday από το “A Fading Summer” EP, επίσης του 2000.
ipchrist
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου